บทที่ 25 เป็นเพื่อนเก่ากับเจ้านายใหญ่

นอกจากแพรวาแล้ว ยังมีเพื่อนร่วมงานจอมจุ้นจ้านอีกสองสามคนเดินเข้ามาพูดถึงอรวินท์ แม้จะไม่ได้มีเจตนาร้าย แต่อรวินท์ก็ทำเพียงยิ้มบางๆ โดยไม่ใส่ใจอะไร

เธอรู้ตัวดีว่าวันนี้แต่งตัวสบายเกินไป จึงเจียมตัวเดินไปยืนต่อแถวอยู่รั้งท้ายสุด ในมุมอับสายตาที่ไม่มีใครสังเกตเห็น

ในที่สุด ท่ามกลางสายตาที่จับจ้องของทุก...